Time to act 2023

We zijn samen met zo’n 1,4 miljoen collega’s werkzaam in de zorg. Je zou denken: daarmee vertegenwoordigen we zo’n 1 op de 6 van de werkenden, dat is toch heel veel? Toch gaat er geen dag voorbij dat het niet ter sprake komt: de ‘arbeidsmarktkrapte’. Het fenomeen blijkt inmiddels zorgwekkende vormen aan te nemen en we worden er direct of indirect allemaal mee geconfronteerd. Nu loop ik al heel wat jaartjes mee in de zorg en als ik iets heb meegekregen, is het dat er altijd golfbewegingen zijn en de wetenschap dat die altijd zullen blijven. Is het dan nu ook niet gewoon weer een kwestie van wachten op betere tijden?