In de klinische setting bieden psychiatrisch verpleegkundigen structuur aan patiënten met complexe psychiatrische problematiek. Zij streven naar een veilige omgeving voor de patiënt en een omgeving die ook veilig is voor henzelf. Een vorm van ‘structuur bieden’ is het stellen van grenzen aan het gedrag van de patiënt. ‘Structuur bieden’ wordt in behandelen verpleegplannen genoemd alsof het een algemeen bekende basisinterventie in de psychiatrische verpleegkunde is. Psychiatrisch verpleegkundigen gebruiken de term ‘structuur bieden’ regelmatig, maar zijn niet voldoende in staat uit te leggen wat daarmee wordt bedoeld. Zij bieden dus structuur zonder zich kennelijk bewust te zijn van de specifieke onderdelen ervan, zoals specifieke activiteiten en contextvariabelen. Zouden kennis van de mogelijke activiteiten en de invloed van contextvariabelen helpen om het bieden van structuur effectiever in te zetten? Helaas is er geen consensus en uniformiteit over wat ‘structuur bieden’ betekent en inhoudt, welke doelen worden nagestreefd en welke effecten de toepassing van ‘structuur bieden’ heeft. De resultaten van de studies stellen verpleegkundigen in staat te discussiëren over ‘structuur bieden’ en de eigen benaderingswijze te bepalen.
Auteurs | Voogt, L.A. |
---|---|
Thema | Klinisch handelen |
Publicatie | 20 maart 2018 |
Editie | Verpleegkundig Specialist - Jaargang 13 - editie 1 - Editie 1 | 2018 |