Per jaar komen 500.000 patiënten in aanraking met complexe wondgenezing, 350.000 van hen in extramurale setting.1Veelal blijven mensen met moeilijk genezende wonden te lang doorlopen, zonder dat eerst een (goede) diagnose is gesteld. Er bestaat geen definitie voor complexe wondgenezing, maar wondzorg is wel in categorieën in te delen. De vier wondzorgcategorieën zijn gebaseerd op aan- of afwezigheid van een spoedeisend karakter en de mate van zorg die noodzakelijk is om de wond te laten genezen of het behandeldoel te behalen. Bij categorie III-wonden dient na drie weken basiswondzorg te worden verwezen voor verdere diagnostiek. Men verwijst dan naar een expertteam, dat minimaal bestaat uit gekwalificeerde wondzorgspecialisten uit de eerste lijn en uit het ziekenhuis, en dat de mogelijkheid heeft om verdere diagnostiek te doen. De regiebehandelaar – in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) een functie die duidelijk gedefinieerd is en als zodanig wordt ingezet, en in de algemene gezondheidszorg (AGZ) momenteel een functie in ontwikkeling – is een masteropgeleide professional, verbonden aan het expertteam: de juiste zorg, op de juiste plaats, door de juiste persoon geleverd.
Auteurs | Timm MA ANP, K.C. |
---|---|
Thema | Klinisch handelen |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 18 december 2018 |
Editie | Verpleegkundig Specialist - Jaargang 13 - editie 4 - Editie 4 | 2018 |
Na het bestuderen van dit artikel: