In 2008 kwamen de eerste direct werkende orale anticoagulantia (DOAC’s) in Nederland op de markt. Het gebruik is de afgelopen jaren flink gestegen. DOAC’s vormen een alternatief voor de vitamine K-antagonisten (VKA’s). Grote registratieonderzoeken tonen aan dat DOAC’s niet minder werkzaam zijn dan VKA’s. DOAC’s hebben over het algemeen een lager risico op hersenbloedingen, maar een hoger risico op maag-darmbloedingen dan VKA’s; de bijwerkingen op de lange termijn zijn echter nog onbekend. DOAC’s hebben in tegenstelling tot VKA’s een vaste dosering; controle bij een trombosedienst is voor DOAC’s daarom niet noodzakelijk. Bij het voorschrijven van DOAC’s wordt terughoudendheid geadviseerd bij o.a. een verminderde nierfunctie, hogere leeftijd en comorbiditeit. Therapietrouw is bij DOAC’s een belangrijk aandachtspunt door de korte halfwaardetijd. Het ontbreken van een antidotum was lange tijd een belangrijk nadeel. Sinds 2015 is er een antidotum voor dabigatran beschikbaar. Voor de andere DOAC’s zijn antidota in ontwikkeling.
Auteurs |
Kok, L.
Lambooij, A. Geels, P.J.E.M. |
---|---|
Thema | Nascholingsartikel |
Accreditatie | 1 accreditatiepunt |
Publicatie | 19 juni 2018 |
Editie | Verpleegkundig Specialist - Jaargang 13 - editie 2 - Editie 2 | 2018 |
Na het bestuderen van dit artikel: